Andrzej Bortowski związany jest z Toruniem od lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy to rozpoczął swoją edukację na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, na Wydziale Sztuk Pięknych. W trakcie studiów rozwijał swoje umiejętności artystyczne pod kierunkiem takich profesorów jak Tymon Niesiołowski, Jerzy Hoppen czy Edward Kuczynski. Od wczesnej młodości zaczynał tworzyć ekslibrisy, zarówno techniką miedziorytniczą, jak i drzeworytniczą.
W 1963 roku Andrzej Bortowski uczestniczył w pierwszym konkursie i wystawie ekslibrisów, która miała miejsce w Malborku. Współcześnie to wydarzenie znane jest jako Międzynarodowe Biennale Ekslibrisu Współczesnego, które w tym roku świętowało swoją dwudziestą ósmą edycję. Głównym pomysłodawcą oraz pierwszym komisarzem tego przedsięwzięcia był profesor Wojciech Jakubowski.
To właśnie dzięki profesorowi Jakubowskiemu biennale zdobyło międzynarodowe uznanie. Sam Jakubowski, jako utalentowany miedziorytnik, wpłynął na twórczość Bortowskiego, który również zaczął stosować tę rzadką i fascynującą technikę. Początkowo biennale skupiało się na sztuce krajowej, lecz z czasem ewoluowało w wydarzenie o międzynarodowym charakterze. Pierwszy krok w kierunku otwarcia na świat został poczyniony nie w Malborku, ale w Krakowie podczas kongresu ekslibrisów, gdzie pojawili się goście z Włoch, Hiszpanii czy Francji.
Andrzej Bortowski wspomina ówczesne spotkanie jako olśnienie dla polskich uczestników oraz odkrycie dla zagranicznych gości, którzy dostrzegli ciekawe zjawiska w polskiej sztuce ekslibrisu. W ten sposób zaczęła się historia międzynarodowego uznania dla polskiej sztuki ekslibrisowej oraz długotrwały związek Bortowskiego z toruńskim środowiskiem akademickim i artystycznym.